ՉԱԼՈՅԻՑ ՔՑՎԱԾՆԵՐԻ «ՀՐԱՇԱԼԻ» ՔԱՌՅԱԿԸ

Անցած տարի Չալոն խեղափոխություն գլխավորեց: Մենք քաքից պրծանք ու հայտնվեցինք ցեռի մեջ:

Խեղափոխության փուլում ու դրանից հետո Չալոյին հետույք մտնողների հոծ բանակ կար, բայց հատկապես աչքի էին ընկնում այս 4 դիշովկեքը՝ իրեն քաղաքագետ ներկայացնող դեբիլ հայկ մարտիրոսյանը, շտատնի կապիկ կոլոտ հովոն, թափառաշրջիկ քաղաքա(տ)գետ ստեփան գրիգորյանը և դեմքի խելացի արտահայտությամբ, բայց իրականում բթության մարմնավորում արման նավասարդյանը:

Սրանք քծնեցին, բայց օգուտ չտվեց: Չալոն իրանց չվերցրեց ցուցակ, պաշտոն չտվեց, պատգամավոր չդարձրեց ու իրանց քյար մնաց Չալոյի պես դիշովկին անօգուտ քծնելը: 
Источник: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=2242339722758160&id=100009464611236

«2019թ. ոչ թե «դուխով»-ի, այլ «խոհեմ»-ի կամ «հավասարակշռված»-ի տարի պետք է լինի». Արփինե Հովհաննիսյան

6-րդ գումարման ԱԺ փոխնախագահ Արփինե Հովհաննիսյանը 2018թ. ամփոփեց հույսով, որ այն մարտահրավերները, որոնք ուրվագծվում են, կհաղթահարվեն։

«2018թ. շատ հագեցած էր, բարդ, հակասական։ Եթե տարվա ամփոփումը մեկ նախադասությամբ նկարագրելու լինենք, ես այն կանվանեի՝ մարտահրավերների սպասումներով։ 2018թ. բազմաթիվ խնդիրներ ենք ունեցել՝ իշխանափոխության գործընթացը, այդ գործընթացին ուղեկցող մթնոլորտը, միջավայրը, և այլն»,- 168.am-ի հետ զրույցում ասաց Ա. Հովհաննիսյանը։

Նա հույս հայտնեց, որ 2019թ. հայ ժողովրդի համար իրականում լինելու է առանց մարտահրավերների, խաղաղ տարի. «Անկեղծորեն հույս ունեմ, որ այդպես կլինի, և հույս ունեմ, որ իշխանությունը բավարար չափով խոհեմություն կդրսևորի՝ ապահովելու ժողովրդի համար թե՛ խաղաղությունն ու անվտանգությունը, և թե՛ բարեկեցությունը։ 2019թ. ոչ թե «դուխով»-ի, այլ «խոհեմ»-ի կամ «հավասարակշռված»-ի տարի պետք է լինի, այլապես բոլորս ենք կանգնելու այն մարտահրավերների առաջ, որոնք այս պահին արդեն ուրվագծվում են»։

Источник: https://168.am/2019/01/06/1063775.html

Կարգին Հայկոյի ամանորյա նվերները

Տոնական այս օրերին Երևանի նորանշանակ քաղաքապետ Հայկ Մարությանը՝ Կարգին Հայկոն, երկու նվեր է մատուցել երևանցիներին: Մեկը՝ թանկ, մյուսը՝ տհաճ:

Թանկը տոնածառն է: Նախորդ տոնածառը լավը չէր: Մի տեսակ թավշյա չէր ու ոչ այնքան հեղափոխական: Դրա համար էլ ծախսվեց 150 հազար դոլարից ավելի գումար, որպեսզի ամեն ինչ լինի թավշյա ու հեղափոխական:

Եթե Տարոն Մարգարյանը նախկինում նման «ղալաթ» աներ, ապա շատերը, այդ թվում՝ նիկոլենք, կտարածեին, թե բա «ատկատներ» են եղել, թե բա ինչպե՞ս կարելի էր այս աղքատ երկրում նման ծախսեր անել, ու պատկերացրեք, որ տեղին կլինեին այդ խոսքերը: Բայց հիմա նման բաներ չեն ասվում, քանզի նորերը դեռ «ատկատի» ձևերը չգիտեն (չգիտե՞ն), իսկ ժողովուրդը ոչ թե աղքատ է, այլ հպարտ ու երջանիկ: Համ էլ՝ նվերի արժեքը ամոթ է հարցնելը. տալիս են, պետք է վերցնել:

Այլ բան է տհաճ նվերի պատմությունը: Դա վերաբերում է աղբին:

Մայրաքաղաքը աղբի մեջ կորած է: Չեն օգնում ոչ թավշյա քաղաքապետը, ոչ էլ ժողովրդական հեղափոխությունը:

Նիկոլ Փաշինյանի թիմակիցը, որը Երևանի ավագանու իշխանական խմբակցության անդամ է, առաջարկում է ուրախանալ, որ զիբիլը լցվել է քաղաքը:

«Եթե աղբը շատ ա, ուրեմն ժողովուրդը շատ ա ուտում: Եթե շատ ա ուտում, ուրեմն փող ունի:
Վատ կլինի, երբ աղբը քիչ լինի...»,-փիլիսոփայել է Իզաբելլա Աբգարյանն իր ՖԲ էջում:

Սրանց եզրահանգումները և պատճառահետևանքային կապերի ներկայացումը լրիվ արժանի է «Անասնաֆերմա» անտիուտոպիայի հավելված ստեղծելուն:

Սրանք առաջարկում են ուրախանալ, երբ շատ աղբ են տեսնում: Իսկ մենք էլ մտածում էինք, թե ինչպե՞ս են փաշինյանենք երջանիկ դարձնելու հայ ժողովրդին ու առարկայական ձևով ապացուցելու, որ կատարել են խոստումը:

Պարզվում է՝ երջանկությունը աղբի քանակի մեջ է: Որքան շատ, այնքան՝ լավ:

Պետրոս Ալեքսանյան

Հ.Գ.: Մի հեղափոխական, ոչ բռնի ու թավշյա առաջարկ ունեմ կառավարությանը: Եկեք մարդկանց տներում, ավելի կոնկրետ՝ խոհանոցներում, հսկիչ սարքեր դնենք: Րոպեաչափեր:

Տեսախցիկը կֆիքսի, թե որքան ժամանակ են բնակիչները մնացել իրենց խոհանոցում: Ամեն մի րոպեի համար կարելի է հարկ սահմանել: Եթե շատ են մնացել խոհանոցում, ուրեմն շատ բան են ունեցել ուտելու: Եթե շատ բան են ունեցել ուտելու, ուրեմն շատ փող ունեն: Եթե շատ փող ունեն, ուրեմն թող մուծվեն բյուջե, որ էդ փողերով իշխանությունը կարողանա նոր տեսախցիկներ ձեռքբերել ու դրանք տեղադրել արդեն զուգարաններում՝ «Եթե շատ են գնում զուգարան, ուրեմն շատ են ուտում, եթե շատ են ուտում, ուրեմն շատ փող ունեն, եթե շատ փող ունեն, ուրեմն...» թեմայով:

Դե՛, ձեզ տեսնեմ թավշյա տղաներ ու հատկապես աղջկերք:

Источник: http://www.7or.am/am/news/view/153440/

Դեբիլիզմը որպես պետական գաղափարախոսություն կամ «թավշյա» Շվոնդերի արկածները

Նախատոնական աղմուկի մեջ նոր իշխանությունները սղացրեցին ու լղոզեցին գազի գնի թեման:

Շատերի ուշադրությունից վրիպեց դրան նախորդած քարոզը: Գնի թանկացումը ներկայացվում էր որպես հաղթանակ:

«Զիջեցինք գնում, բայց պաշտպանեցինք ինքնիշխանությունը»,-դեմագոգիկ ձևով քարոզում էին «թավշյա» տղաներն ու աղջիկները:

Վաղն էլ կարող են այլ՝ շատ ավելի կարևոր բան զիջել ու հետո դա ներկայացնել որպես ինքնիշխանության պաշտպանում ու հաղթանակ:

Ի՞նչ է սա՝ դեբիլության սրբացո՞ւմ, թե՞ դեբիլացման քաղաքականություն:

Դեբիլիզմը և մեր օրերի Շվոնդերը

Հայաստանում ինչպիսի իշխանական կուսակցություն սարքվում է, վերջում ՀՀՇ ենք ստանում: Դե իսկ ՀՀՇ-ն էլ իր հերթին պահպանել էր բոլշևիկյան բոլոր վատ ավանդույթները՝ դրան գումարելով «տեղական առանձնահատկությունները» և ստանալով նեոբոլշևիզմ:

Հայաստանում ինչպիսի հեղափոխություն էլ արվում է, վերջում բոլշևիկյան ենք ստանում: Բացառություն չկազմեց նաև «թավշյան»:

Էլ ի՞նչ հեղափոխություն՝ առանց սեփական շարիկովների ու Շվոնդերի:

Շարիկովները հիմնականում հայտնվել են խորհրդարանում: Նորաթուխ պատգամավորները հիմնականում ՀՀՇ-ի ու 2008-ին տեղի ունեցած խժդժությունների թերմացքն են: Իրենք կարող է նույնիսկ չիմանան այդ մասին այնպես, ինչպես Շարիկովը կարող էր չիմանալ, թե ինչպես է շնից մարդանման դարձել:

Ինչ մնում է «մեր» Շվոնդերին, ապա դրա դերին ամենաշատը սազում է նախկին պատգամավորներից մեկի դիպուկ բնորոշմանն արժանացած Դանիել Իոաննիսյանը: Սրա վերջին արկածները տեղի ունեցան տոներից առաջ:

Գազի գնի թանկացումից առաջ սա մի դեմագոգիկ ու դեբիլական հարցում ներկայացրեց իր ՖԲ էջում: Հարցում, որը կվիրավորեր ցանկացած բանական մարդու ինտելեկտը, բայց քանի որ դեբիլիզմը կամաց-կամաց դառնում է պետական գաղափարախոսություն, ուստի Շվոնդեր-Դանիելը դեռ կարող է շարունակել իր արկածները:

«Մի կարևոր հարց, որ պիտի կողմնորոշվենք.

Պատրա՞ստ ենք արդյոք գազի դիմաց ավել վճարել, որպեսզի Ռուսաստանը չխառնվի Հայաստանի ներքին գործերին (այդ թվում՝ Քոչարյանի գործի քննությանը)»,-հարցում-քարոզ էր կազմակերպել Դանիելը դեկտեմբերի 30-ին՝ գազի թանկացման մասին Նիկոլ Փաշինյանի հայտարարությունից մեկ օր առաջ: Այսինքն՝ Դանիելի միջոցով գնի թանկացման անոնս ու միաժամանակ՝ արդարացում էին ներկայացրել հպարտ քաղաքացիներին: Մտահոգիչն այն է, որ եթե ընտրվել էր այդպիսի տեխնոլոգիա, նշանակում է՝ իրենք իրենց ընտրազանգվածին լավ գիտեն, իսկ եթե լավ գիտեն, ապա դա սարսափելի է:

Ըստ Դանիելի հրապարակած թվերի՝ 63 տոկոսն «այո» էր ասել թանկացմանը, միայն թե Ռուսաստանը չխառնվի ՀՀ ներքին գործերին (Ռուսաստանն այս շրջանակների կողմից «բոբո» է ներկայացվել շատ վաղուց, որպեսզի հետո այդ «բոբոյին» իբր թե չզիջելը ներկայացվի որպես մեծ հաղթանակ և հաջողութուն համարվի անգամ պետականության կորուստը՝ «բոբոյին» չզիջելու գնով):

Մի կողմ թողնելով այդ հարցման տոկոսների պահը՝ նկատենք, որ եթե «թավշյա» առաջնորդներն ու իրենց քարոզիչները այսպիսի տեխնոլոգիաներով են շփվում իրենց ընտրազանգվածի հետ և եթե ընտրազանգվածն այսպիսի հարցումների կոդերով է առաջնորդվում, ապա կարող ենք պնդել, որ Հայաստանում դեբիլիզմը դարձել է պետական գաղափարախոսություն:

Իսկ եթե հարցին մոտենանք ազգային անվտանգության տեսանկյունից, ապա նմանատիպ մտածողությունը ուղղակի սպառնալիք է մեր երկրին ու տեղավորվում է «Թավշյա հեղափոխությունն ավելի կարևոր էր, քան Արցախյան ազատամարտը» բանաձևի մեջ:

Մենք այս Շվոնդերի դեբիլական հարցմանն ուշադրություն չէինք դարձնի, եթե սա չհավակներ լուրջ դերակատարման ու լրջորեն չֆինանսավորվեր հայտնի շրջանակների կողմից:

Նման դեբիլական հարցումները նաև մտածողություն են բացահայտում: Առաջ է քաշվում կեղծ երկընտրանք ու առաջարկվում է կեղծ լուծում: Արանքում էլ օգտագործվում է «ինքնիշխանություն» բառը, որպեսզի բոլոր բանական հակափաստարկները խամրեն այդ բառի համեմատ, բայց իրականում հենց ինքնիշխանությանն են սրանք հարվածում դեբիլիզմիքարոզչությամբ:

Վաղը կարող են ասել, թե բա համաձա՞յն եք Արցախը հանձնել կամ Իրանի հետ սահմանը փակել, բայց փոխարենը Ռոբերտ Քոչարյանին պահել բանտում ու պաշտպանել Հայաստանի ինքնիշխանությունը Ռուսաստանից: Սասուն Միքայելյանի հավաքած թվերը ռեյտինգային ընտրակարգով և «Իմ քայլը» դաշինքի ստացած 70 տոկոսը ցույց են տալիս, որ...

Հետո էլ ասում են, թե նոր իշխանություններն «իզմեր» չունեն: Ունե՛ն: Շվոնդեր-Դանիելը ներկայացրել է այդ «իզմը»:

Հայկ Ուսունց

Истчник: http://www.7or.am/am/news/view/153466/